Oszczędźmy słów,
niech pozostanie wielkie milczenie.

Jan Paweł II w  przemówieniu do wiernych, zaraz po wyborze na papieża

Niech zstąpi Duch Twój! Niech zstąpi Duch Twój! I odnowi oblicze ziemi. Tej ziemi!

Warszawa, 1979

Niech nasza droga będzie wspólna. Niech nasza modlitwa będzie pokorna. Niech nasza miłość bę­dzie potężna. Niech nasza nadzieja będzie więk­sza od wszystkiego, co się tej nadziei może sprze­ciwiać.

Częstochowa, 1983

Potrzeba nieustannej odnowy umysłów i serc, aby przepełniała je miłość i sprawiedliwość, uczciwość i ofiarność, szacunek dla innych i troska o dobro wspólne, szczególnie o to dobro, jakim jest wolna Ojczyzna.

list z okazji 25 rocznicy I pielgrzymki do Ojczyzny

Pomóżcie, aby sprawa człowieka nie była nigdy, przenigdy odłączona od miłości Boga. Pomóżcie współczesnemu człowiekowi zaznawać miłości Boga. Niech w jej blasku i cieple ocala swoje czło­wieczeństwo.

Kraków, 2002

Obyście zawsze umieli patrzeć na innych ludzi i na samych siebie takim spojrzeniem, jakim Bóg patrzy na ludzką istotę, spojrzeniem czułym, mi­łosiernym i przebaczającym, spojrzeniem, które pozwala iść prosto po drodze życia w przyszłość pełną nadziei.

Hamburg, 2004

Niech ta radość stale Warn towarzyszy... Nieustan­nie zawierzam Jezusowi miłosiernemu Polskę i cały świat. Wesołych świąt. Alleluja! Niedzie­la Wielkanocna i oktawa Wielkiej Nocy to szcze­gólny okres chrześcijańskiej radości. Niech ta ra­dość, która płynie z wiary w zmartwychwstanie, stale Warn towarzyszy. Niech Bóg wam błogosła­wi! Wciąż żyjemy tajemnicą Zmartwychwstania Chrystusa. Pomaga nam w tym liturgia, która każ­dego dnia przywołuje nowe postaci i wydarzenia świadczące o prawdzie Chrystusowego przejścia ze śmierci do życia. I tak przemawiają do nas nie­wiasty, które szły, aby namaścić ciało Pana i jako pierwsze dowiedziały się, że zmartwychwstał. Piotr i Jan biegną do grobu, aby się przekonać o tym osobiście. Jan napisze potem o sobie, że "uj­rzał i uwierzył". W tych dniach dają też świadectwo uczniowie, których Zmartwychwstały nawiedził w Wieczerniku i ci dwaj, którzy spotkali Go w dro­dze do Emaus, Maria Magdalena, która rozpoznała Go, gdy wezwał ją po imieniu, a także Tomasz, któ­ry niejako namacalnie doświadczał Jego obecności. Od dwudziestu wieków Kościół przekazuje światu to świadectwo wiary w zmartwychwstanie Chry­stusa, jako jedyne niewyczerpane źródło nadziei dla ludzkości. W tajemnicy bowiem zmartwych­wstania miłosierdzie Boże znalazło swoje wypeł­nienie.

Rzym, 2004

Historia uczy, że demokracja bez wartości łatwo się przemienia w jawny lub zakamuflowany tota­litaryzm.

Encyklika Yeritatis splendor

Oddawać własną krew dobrowolnie i bezintere­sownie to gest o wysokiej wartości moralnej i oby­watelskiej, to "dar na rzecz życia", jak mówi mot­to tego Dnia. Niech dawcy krwi, którym należy się wdzięczność wszystkich będą coraz liczniejsi we wszystkich częściach świata.

Watykan, 2004

Nieść Krzyż za Jezusem oznacza być gotowym do wszelkiej ofiary z miłości do Niego oraz nie stawiać nikogo i niczego przed Niego, nawet najdroższych osób, nawet własnego życia. Wiecie, że przylgnięcie do Chrystusa jest wymagającym wyborem. Jed­nak to nie sami niesiemy krzyż. Przed nami idzie On, torując nam drogę światłem swego przykładu i mocą swojej miłości.

Loreto, 2004

Naród ginie, gdy znieprawia swojego ducha, naród rośnie, gdy duch jego coraz bardziej się oczyszcza i tego żadne siły zewnętrzne nie zdołają zniszczyć

Jasna Góra, 1983

Wiek dwudziesty, mimo niewątpliwych osiągnięć w wielu dziedzinach, naznaczony był w szczegól­ny sposób "misterium nieprawości". Z tym dziedzi­ctwem dobra, ale też i zła weszliśmy w nowe ty­siąclecie

Kraków, 2002

Pozwólcie przeto, że tak jak zawsze przy bierzmo­waniu biskup, i ja dzisiaj dokonam owego apostol­skiego włożenia rąk na wszystkich tu zgromadzo­nych, na wszystkich moich rodaków. Pragnę wam dziś przekazać tego Ducha, ogarniając sercem z najgłębszą pokorą to wielkie "bierzmo­wanie dziejów", które przeżywacie.

I dlatego - zanim stąd odejdę, proszę was, aby­ście całe to duchowe dziedzictwo, któremu na imię "Polska", raz jeszcze przyjęli z wiarą, nadzieją i mi­łością - taką, jaką zaszczepia w nas Chrystus na chrzcie świętym, - abyście nigdy nie zwątpili i nie znużyli się, i nie zniechęcili, - abyście nie podcinali sami tych korzeni, z których wyrastamy.

Proszę was: - abyście mieli ufność nawet wbrew każdej waszej słabości, abyście szukali zawsze du­chowej mocy u Tego, u którego tyle pokoleń ojców naszych i matek ją znajdowało, - abyście od Niego nigdy nie odstąpili, - abyście nigdy nie utracili tej wolności ducha, do której On "wyzwala" człowie­ka, - abyście nigdy nie wzgardzili tą Miłością, która jest "największa", która się wyraziła przez Krzyż, a bez której życie ludzkie nie ma ani korzenia, ani sensu. Proszę was o to....

Wielkie Bierzmowanie Narodu, Kraków, 1979